اکنون زمان آن است که تراش دادن سنگ شروع شود. اگر ماده خام یک سنگ سفت مانند عقیق است، کار را با زبرترین چرخ و اگر سنگ مورد نظر یک سنگ نرم مانند اپال یا فیروزه است کار را با چرخ‌های نرم‌تر شروع می شود. اگر کار به کندی پیش می‌رود و سنگ به کندی تراش می‌خورد کار را با یک چرخ زبرتر ادامه می یابد. اما برای احتیاط بیشتر بهتر است که کار به آرامی پیش برود. دستگاه روشن شده و چرخ با زبری متناسب را روی دستگاه قرار گرفته و قبل از شروع سطح آن مرطوب می شود. آب عامل دو نکته مهم است: ابتدا اینکه مانند یک روان کننده عمل کرده و میزان اصطکاک و حرارت را پایین می‌آورند و دوم اینکه خرده سنگ‌های تراشیده شده را از سطح چرخ می‌زداید تا باعث گرفتگی آنها نشود.
هنگام تراش دادن سنگ از یک چهارم پایین سنگ استفاده شده زیرا اگر سعی شود سنگ از قسمت میانی یا بالایی چرخ تراشیده شود، به احتمال خیلی زیاد سنگ از دست تراشکار خارج شده و سمت دیگر اتاق پرتاب می‌شود. در چنین صورتی احتمال شکستن و یا گم شدن سنگ زیاد است. کار با تراش قسمت‌های اضافی که قبلا روی سنگ مشخص شده اند شروع می شود. شابلون‌ها برای ایجاد الگو مناسب هستند اما ممکن است اندازه‌های آنان متناسب نباشد، پس هنگام تراش همیشه جایی برای اصلاحات باقی می ماند که بسته به اندازه Slab ممکن است نیم میلیمتر یا بیشتر را باشد و این مهارتی است که با تمرین وتجربه به دست می‌آید. درواقع میزان فضایی که برای اصلاحات نهایی باقی می ماند، بسته به سختی سنگ و اندازه آن متفاوت خواهد بود.
هنگامی که خطوط خارجی سنگ را مشخص شد، مرحله‌ای شروع می‌شود که "Pealing the apple" نام دارد. شیبی با درجه 45 درجه دور تا دور سنگ ایجاد می شود. بهتر است این زاویه از حدود دو سوم تا سه چهارم پایین سنگ ایجاد شود. سپس شیب دیگری با زاویه 60 درجه در بالای شیب قبلی ایجاد می شود. Pealing the apple ادامه یافته و زاویه‌های تندتری ایجاد می شود تا اینکه به بالای سنگ می رسد. اکنون به جایی رسیده است که بیشترین مشکل را برای تازه‌کارها ایجاد می‌کند. به نظر می‌رسد که فقط سه صفحه کلی سطح سنگ را پوشانده‌اند و یا اینکه شاید یک سطح صاف روی بالاترین قسمت سنگ باقی بماند که اصلا مساله خوبی نیست. اگر تنها یک منطقه "کوچک" روی سنگ وجود داشته باشد که به خوبی فرم داده نشده باشد در نهایت به خوبی صیقل نخواهد خورد و این ایرادی است که در نهایت بیش از همه به چشم خواهد آمد.
هنگامی که خطوط خارجی سنگ را مشخص شد، مرحله‌ای شروع می‌شود که "Pealing the apple" نام دارد. شیبی با درجه 45 درجه دور تا دور سنگ ایجاد می شود. بهتر است این زاویه از حدود دو سوم تا سه چهارم پایین سنگ ایجاد شود. سپس شیب دیگری با زاویه 60 درجه در بالای شیب قبلی ایجاد می شود. Pealing the apple ادامه یافته و زاویه‌های تندتری ایجاد می شود تا اینکه به بالای سنگ می رسد. اکنون به جایی رسیده است که بیشترین مشکل را برای تازه‌کارها ایجاد می‌کند. به نظر می‌رسد که فقط سه صفحه کلی سطح سنگ را پوشانده‌اند و یا اینکه شاید یک سطح صاف روی بالاترین قسمت سنگ باقی بماند که اصلا مساله خوبی نیست. اگر تنها یک منطقه "کوچک" روی سنگ وجود داشته باشد که به خوبی فرم داده نشده باشد در نهایت به خوبی صیقل نخواهد خورد و این ایرادی است که در نهایت بیش از همه به چشم خواهد آمد.
Evenly Domedباید صبور بوده و به خاطر داشت که همه قسمت‌های سنگ را به طور مساوی گرد کرده و تراش خورده اند. از هر دو انتها و هر دو طرف به سنگ نگاه کنید؛ انحناها باید در همه جهات به سمت مرکز باشد که شما "باید" این کار را در هر مرحله انجام دهید مخصوصا در اولین مرحله که از چرخ‌های گرد استفاده می‌کنید زیرا هرچقدر جلوتر بروید اصلاح آن سخت‌تر خواهد بود. هنگام شکل دادن به سنگ و قبل از اینکه انحنا دادن به آن آغاز شود، یک نوار عمودی کوچک روی سنگ در قسمت پایین آن باقی می ماند، همچنین یک شیب بسیار کوچک در قسمت پایین کمربند سنگ ایجاد شده تا از پریدگی‌های احتمالی جلوگیری شود.
پولیش زدن گوهر برش خورده آخرین مرحله در برش است که کیفیت نهایی را مشخص می کند.صدها روش برای صیقل دادن سنگ وجود دارد که ممکن است برای یک تازه کار کمی گیج کننده باشد. یک حقه قدیمی در تراش سنگ وجود داد که در آن توسط اکسید آلومینیوم بر روی جیر می‌توان سنگ را صیقل داد که این یک روش کاربردی برای صیقل سنگ ها می‌باشد و بیش از هر روش دیگر می‌توان آن را بر روی سنگ ها اجرا کرد. برای سنگ کوارتز بهتر است که از اکسید سریم استفاده شود و در ضمن می‌تواند برای اپال هم مناسب باشد. باید خیلی مراقب حرارتی بود که اپال تولید می‌کند. سنگ‌ها هنگام پولیش دادن گرم می‌شوند که این گرما می‌تواند اپال را نابود کند.
از طرف دیگر یشم نیاز به حرارت و فشار زیاد برای پولیش خوردن دارد. بنا بر این برای یشم از اکسید کرومیوم بر روی نمد یا چرم استفاده می شود. اینها رایج‌ترین و مفید ترین روش‌های صیقل دادن به سنگ هستند که توسط آنان می‌توان پولیش به اصطلا آینه‌ای را بر روی هر نوع سنگی ایجاد کرد.
پولیش زدن گوهر برش خورده آخرین مرحله در برش است که کیفیت نهایی را مشخص می کند.صدها روش برای صیقل دادن سنگ وجود دارد که ممکن است برای یک تازه کار کمی گیج کننده باشد. یک حقه قدیمی در تراش سنگ وجود داد که در آن توسط اکسید آلومینیوم بر روی جیر می‌توان سنگ را صیقل داد که این یک روش کاربردی برای صیقل سنگ ها می‌باشد و بیش از هر روش دیگر می‌توان آن را بر روی سنگ ها اجرا کرد. برای سنگ کوارتز بهتر است که از اکسید سریم استفاده شود و در ضمن می‌تواند برای اپال هم مناسب باشد. باید خیلی مراقب حرارتی بود که اپال تولید می‌کند. سنگ‌ها هنگام پولیش دادن گرم می‌شوند که این گرما می‌تواند اپال را نابود کند.
از طرف دیگر یشم نیاز به حرارت و فشار زیاد برای پولیش خوردن دارد. بنا بر این برای یشم از اکسید کرومیوم بر روی نمد یا چرم استفاده می شود. اینها رایج‌ترین و مفید ترین روش‌های صیقل دادن به سنگ هستند که توسط آنان می‌توان پولیش به اصطلا آینه‌ای را بر روی هر نوع سنگی ایجاد کرد.
یاقوت قرمز
اپال
یشمقضاوت نهایی کار
هنگامی که به یک سنگ با برش Cabochon یا دامله نگاه می‌کنید و کیفیت آن را ارزیابی می‌کنید به دنبال خش‌ها و یا پریدگی‌های ریز بگردید؛ هر چیزی که میزان نور منعکس شده از سطح سنگ را کاهش می‌دهد. مورد بعدی خطوط محیطی یک سنگ با برش Cabochon است که انحناها در این برش باید مناسب و زیبا باشند و اطرف دیگر به خوبی به کناره‌های سنگ نگاه کنید؛ گوهری با برش Cabochon باید کاملا متقارن بوده و هیچ ناحیه ای نبایئ پهن‌تر یا باریک‌تر باشد. دومین راهی که می‌توانید توسط آن کیفیت یک سنگ با تراش Cabochon را ارزیابی کنید نگاه دقیق به انعکاس نورهای سطحی آن است: سنگ را در کف دست خود قرار دهید و آن را به آرامی حرکت دهید تا نور منعکس شده از سطح را به صورت یک قوس ببینید؛ اگر این قوس موج دار باشد این نشان دهنده عدم برخورداری سنگ از سطح صاف و وجود خراش یا صفحات صاف بر سطح سنگ است.
هنگامی که به یک سنگ با برش Cabochon یا دامله نگاه می‌کنید و کیفیت آن را ارزیابی می‌کنید به دنبال خش‌ها و یا پریدگی‌های ریز بگردید؛ هر چیزی که میزان نور منعکس شده از سطح سنگ را کاهش می‌دهد. مورد بعدی خطوط محیطی یک سنگ با برش Cabochon است که انحناها در این برش باید مناسب و زیبا باشند و اطرف دیگر به خوبی به کناره‌های سنگ نگاه کنید؛ گوهری با برش Cabochon باید کاملا متقارن بوده و هیچ ناحیه ای نبایئ پهن‌تر یا باریک‌تر باشد. دومین راهی که می‌توانید توسط آن کیفیت یک سنگ با تراش Cabochon را ارزیابی کنید نگاه دقیق به انعکاس نورهای سطحی آن است: سنگ را در کف دست خود قرار دهید و آن را به آرامی حرکت دهید تا نور منعکس شده از سطح را به صورت یک قوس ببینید؛ اگر این قوس موج دار باشد این نشان دهنده عدم برخورداری سنگ از سطح صاف و وجود خراش یا صفحات صاف بر سطح سنگ است.
