Ammolite پدیده Iridescence داشته و رنگ های متفاوتی همراه با هاله های سبز و قرمز در آن دیده می شود. لایه های نازک آن رنگ های آبی و بنفش را بهتر نمایش می دهد. این فسیل معمولاً بسیار نازک و بین 0/8 تا 0/5 میلیمتر (0/03 – 0/02 اینچ) ضخامت دارد. سختی آن 5/5 تا 4/5، ضریب شکست معمولاً 1/68 تا 1/52 و وزن مخصوص آن 2/85 تا 2/60 است و در قسمت های شرقی کوه های Rocky درشمال آمریکا یافت شد. در شرق این کوه ها، پهنه وسیعی وجود دارد که با آب پوشیده شده و راه آبی Western Interior نام دارد و خلیج مکزیک را به اقیانوس قطب شمال وصل می کند. بارش باران در جهت شرقی این کوه ها باعث شده است رسوبات و انتقال آنها به این راه آبی شده است. با گذشت زمان از 70 تا 75 میلیون سال پیش، رسوبات جمع شده و به صورت صخره هایی به نام Bearpaw فرم گرفتند. این راه آبی زیستگاه جانوران بسیاری از جمله Bony Fish (ماهی استخوانی)، ShellFish (حلزون صدف دار)، Sharks (کوسه ماهی)، Sea Turtles (لاک پشت دریایی) و صدف های Ammonite بوده است.

Ammonite از نوع منقرض شده با مهرگان است که به صورت حلزونی با قطری بیش از یک متر رشد می کرده ولی اغلب یک چهارم تا یک دوم این سایز را داشتند. Ammolite از فسیل دو صدف منقرض شده به نام های Placenticeras Meeki و Placenticeras Intercalare ساخته شده که صدف نیز از آراگونایت (Aragonite) و Nacre ساخته شده است. البته فرمول شیمیایی آن در برخی موارد متغیر است و کانی هایی همچون کلسایت، سیلیکا، پایرایت و موارد دیگر هم می شود.

وقتی Ammonite ها مردند، صدف آنها به انتهای راه آبی سقوط کرده و با رسوبات پوشیده شد. بیشتر آنها به شکل گیری و سفت شدن صخره Bearpaw کمک کردند. در این روند، لایه های بیرونی فسیل های Ammonite و به واسطه عناصر شیمیایی تغییر ظاهر داده بازی رنگ بسیار زیبایی را نشان دادند.

صدف Ammonite هم شامل عناصر شیمیایی همچون آلومینیوم، باریوم، کرومیوم، مس، آهن، مگنزیوم، منگنز، تیتانیوم و وندیوم نیز هست. در سال 1967 فردی به نام Marcel Charbonnean که فروشگاهی به نام Calgary داشت، Ammonite های پدیده دار را با کوارتز شفافی پوشاند و آنها را Ammolite نامید. البته Ammolite را به نام های دیگر همچون Ammonite Shell و Korite و گاهی Calcenite هم خوانده اند. در مدت زمان کوتاهی این نمونه ها با استقبال بسیاری مواجه شد. در سال 2004، این فسیل به عنوان گوهر رسمی ایالت Alberta معرفی شد.

در سال 1981 این فسیل هم توسط انجمن بین المللی جواهرات (CIBJO) معرفی شد و اقدامات زیادی جهت کشف و استخراج معادن آن آغاز شد.
امروزه دو معدن به نام های Aurora Ammonite و Korite International Mine در منطقه Bearpaw در حال استتخراج Ammolite هستند. Korite اعلام کرده که 90% از بازار Ammolite در دنیا را تأمین می کند. Ammolite ها در همان معدن برش می خورند، به همین علت نمونه های برش نخورده آنها به ندرت در بازار یافت می شود.
انواع مشابهی هم وجود دارد که Lumachella نام داشته و از فسیل صدف Carnites Floridus است که در استرالیا یافت شده و پدیده ای شبیه Ammolite دارد ولی درحقیقت نمونه دیگری است.
لایه های Ammolite، بسیار نازک بوده و کمتر از 1 میلیمتر ضخامت دارد و به هیمن دلیل به صورت سه لایه ساخته می شود.
لایه اول که تکه ای خاکستری رنگ تا قهوه ای از جنس صدف، لایه دوم لایه ای نازک از Ammolite و لایه سوم لایه ای شفاف از کوارتز یا اسپینل مصنوعی بی رنگ.
این لایه ها باعث می شوند که Ammolite محافظت شده و زیبایی منحصر به فرد خود را بهتر نشان می دهد.

نمونه هایی هم در منطقه Alberta کانادا یافت شده اند. فقط 5% از اَمولاتیت های یافته شده در Alberta کیفیت گوهری دارند که فقط در سطح صدف دیده می شود که از این تعداد هم فقط 20 % صدف ها قابل استفاده هستند.
نوع با کیفیت اَمولایت تک رنگ قوی و براق یا تعدادی از رنگ های براق است. این نمونه ها می توانند هر رنگ از رنگین کمان را نشان دهند و در اشکال نامنظم برش می خورند تا وزن بیشتری داشته باشند.

اَمولایت می تواند نمایی شبیه شیشه شکسته شده یا ترک خورده را به صورت منظم و نامنظم را نشان دهد. در حقیقت سطح اَمولایت های جواهری از کریستال های فشرده آراگونایت که به صورت خانه های جدول در کنار هم قرار گرغته اند، ساخته شده است.

Ammolite ها با پدیده Iridescence فقط در صخره های Bearpaw یا کانادا یافت نمی شود در مکان های دیگری همچون Utah، انگلستان و ماداگاسکار هم دیده شده است.

با مقایسه انواع اَمولایت ها می توان به این نتیجه رسید که نمونه هایی که در Beadrpaw یافت می شوند، اولاً برای استفاده در جواهرات بسیار نازک هستند، دوماً بسیار تکه تکه بوده و نمی توانند پدیده را به خوبی نشان دهند و در نتیجه جلب توجه نمی کنند.
اقوام Blackfoot ، اَمولایت ها را از هزاران سال قبل می شناختند و آن را Iniskim یا سنگ بوفالو می نامیدند و از آن برای سحر و جادو استفاده می کردند.

جهت مشاهده گالری این خانواده می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید