الماس های سبز رنگ به صورت طبیعی همچون الماس قرمز بسیار کمیاب و ارزشمند است. الماس سبز به قدری کمیاب است که ممکن است یک جواهر فروش در تمام مدت فعالیت خود حتی یک عدد از آن هم از نزدیک ندیده باشد. در سال های اخیر روش های مختلفی برای تغییر رنگ الماس ها به رنگ سبز در طیف های متفاوت کشف و معرفی شده است. می توان حدس زد که این روش ها در حقیقت بازسازی شرایطی است که الماس ها میلیون ها سال در عمق زمین شکل می گیرند. البته تغییر رنگ الماس ها یک روش بهسازی است که بر روی نمونه های کوچک انجام شده که شامل استفاده از اشعه و پرتو افکنی و سپس حرارت جهت ثبات رنگ در آن می شود.اغلب الماس های سبز رنگی که دیده می شود مورد بهسازی به این روش ها قرار گرفته اند. البته به معادن طبیعی و محدود آن می توان به آمریکای جنوبی (برزیل، گویان و ونزوئلا) و آفریقا می توان اشاره کرد.
الماس های سبز به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
دسته اول الماس هایی هستند که رنگ کلی آنها سبز و یا هاله های متفاوتی از رنگ سبز است. دسته دوم الماس هایی هستند که تنها سطح آنها سبز رنگ است که به Skin Stone معروفند چرا که تنها سطح آن تحت تأثیر اشعه پرتو افکنی قرار گرفته است.
اکثر الماس های سبز رنگ جزو دسته دوم هستند زیرا بهسازی برای بدست آوردن الماس های دسته اول بسیار هزینه بر است.
رنگ الماس های سبز طبیعی از تحت تأثیر قرار گرفتن پرتوافکنی در هنگام تشکیل شدنشان نشأت گرفته و سپس به سطح زمین رسیده اند.
سه فاکتور در شدت و میزان رنگ سبز در الماس تأثیر دارد که عبارتند از:
نوع پرتو افکنی انجام شده، مدت زمانی که تحت تأثیر پرتو قرار گرفته اند و اندازه الماس
پرتو افکنی آلفا (Alpha) فقط بر روی سطح الماس تأثیر می گذارد که نتیجه آن Skin Stone ها هستند که رنگ سبز آن ها در اثر برش و صیقل از بین می رود. از سوی دیگر پرتوافکنی بِتا (Beta) و گاما (Gamma) به عمق الماس نفوذ کرده و رنگ الماس هایی که با این پرتو ها به سبز تغییر می کند، پر رنگ تر بوده و توزیع رنگ به صورت یکنواخت نیست. الماس هایی که با این روش بهسازی شده اند، منحصر به فرد بوده و در طبیعت کمتر از یک دهم درصد از آنها تولید می شود.
در درجه بندی الماس سبز به مواردی همچون تاریکی و روشنی رنگ (Tone)، پاکی الماس (Clarity) و شکل برش آن (Shape) آن هم باید دقت کرد. از آنجا که برش گرد (Round) غلظت رنگ را کاهش می دهد، الماس های سبز و همینطور سایر الماس ها با رنگ فانتزی (Fancy Diamond) به اشکال فانتزی دیگر (Fancy Shape) همچون اشکی (Pear)، مثلثی (Radiant)، بالشتی (Cushion) و غیره برش می خورند.

همانند سنگ های رنگی، رنگ سبز الماس و شدت آن به غلظت و تاریکی و روشنی آن بستگی دارد که در دسته های زیر درجه بندی می شوند:
Light Green،Fancy Light Green،Fancy Green،Intence Green،Fancy Dark Green،Fancy Deep Green،Fancy Vivid Green

در برخی از الماس های سبز رنگ های دیگری همچون زرد، قهوه ای، خاکستری و آبی نیز دیده می شود. در حقیقت بین دو نمونه برابر از نظر رنگی آن نمونه ای که رنگ سبز آن بدون رنگی دیگری است (اغلب آبی است) ارزشمند تر است. البته نمونه هایی که رنگ ثانویه آنها آبی بوده و به صورت Fancy Blue-Green یا Fancy Bluish Green درجه بندی شوند، ارزشمند تر هستند زیرا رنگ آبی هم جزو رنگ های کمیاب الماس است. البته در قیمت گذاری این نمونه ها سایز الماس هم اهمیت دارد زیرا هرچه سایز آن بزرگترباشد، کمیاب تر بوده و ارزشمند تر خواهد بود.
اولین نمونه الماس سبز رنگ نام دارد که 40/70 قیراط وزن داشته و در درجه پاکی VS1 و در دسته IIa قرار دارد که در معدن Golconda در هند یافت شد و در قرن 18 به صورت اشکی و به سبک برلیان (Pear Shape Brilliant cut) برش خورده است و توسط طراح پاراگوئه ای طراحی شده است.

Gruosi Green Diamond نمونه دوم الماس های سبز رنگ است که در سال 1998 توسط فردی به نام Fawaz Gruosi جواهر فروش سویسی در آفریقا یافت شده است. نمونه برش نخورده آن صد قیراط وزن داشت و متأسفانه 75% از وزن خود را در هنگام برش و صیقل از دست داد. از نظر پاکی در دسته Fl قرار گرفته و به صورت بالشتی (Cushion) برش خورده است. البته رنگ سبز آن نسبت به Dresden Green از کیفیت پایین تری برخوردار است.

اولین نمونه از رنگ آبی سبز که در موسسه GIA درجه بندی شد، The Ocean Dream نام دارد که 5/51 قیراط وزن داشته و در آفریقای مرکزی یافت شد و به صورت Shield Shape برش خورده است.

در این مقاله هم می توانید سایر الماس های فانتزی معروف را مشاهده کنید.