از زمانی که الماس در بازارها وجود داشته است، مصرف کنندگان هنگام صحبت درباره برش الماس دو واژه Shape (شکل هندسی) و Style (سبک) را به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می کرده اند. برای کارشناسان الماس بین این دو واژه تفاوت بسیار زیادی وجود دارد، Cutting Shape اشاره به شکل هندسی محیط سنگ دارد همانند Round (گرد)، Pear (اشکی)، Oval (بیضی) و ... ، در حالیکه Cutting Style بیانگر طرز قرارگیری صفحات نسبت به یکدیگر است. متداول ترین سبک برش با نام Brilliant Cut شناخته می شود که بر روی بسیاری از اشکال هندسی اعمال می گردد و دارای 57 یا 58 صفحه است.
Round Shape
(شکل گرد): محبوب ترین شکل برش برلیان است که گاهی به تنهایی در حلقه های نامزدی، گوشواره و یا گردنبند استفاده شده و با نام Solitaire (تک نگین) شناخته می شود. تخمین زده می شود که حدود %75 از الماس هایی که فروخته می شوند و %53 از سنگ های وسط حلقه های نامزدی شکل Round (گرد) دارند. سبک برشی که امروزه آن را با نام Round Brilliant می شناسیم در حدود سالهای 1700 میلادی به وجود آمد و در طی سالهای بعد اصلاح شد. زاویه هایی که ما در برش برلیان مدرن می بینیم و به بهتر دیده شدن Fire (دیسپرژن) و Brilliancy (براقی) کمک می کنند، اولین بار در سال 1860 توسط Henry Morse از بوستون پیشنهاد شد اما در سال 1919 توسط Marcel Tolkowsky آخرین تغییرات روی آن صورت گرفت. در سال 2005 استاندارد های یک برش Round Brilliant توسط GIA به همگان معرفی شد.
Oval Shape
( شکل بیضی) اولین الماسی که با این شکل در تاریخ شناخته شده است "کوه نور" نام دارد، این الماس در سال 1304 میلادی یافت شد و اکنون در برج لندن نگهداری می شود. یکی از توجه برانگیز ترین الماس هایی که به شکل Oval (بیضی) تراشیده شده یک الماس 184 قیراطی است که مربوط به دوران ویکتوریا بوده و در سال 1887 برش خورده است. شکل Oval در سال 1960 مدرنیزه و محبوب شد زیرا باعث به وجود آمدن براقی و دیسپرژن در آن گردید. شکل Oval کمی شبیه به شکل Round است اما بسیار خاص تر. این شکل اگر برای انگشتر استفاده شود طوری به نظر می رسد که انگشت بلند تر و باریکتر است. این شکل میتواند باریک تر یا پهن تر برش بخورد که به سلیقه افراد و شکل Rough بستگی دارد.
Marquise Shape
(شکل قایقی) در سال 1745 به این نام شناخته شد.
این نام متعلق به Marquise de Pompadour است که معشوقه لویی شانزدهم بود. Marquise یک شکل بلند و باریک است و اینگونه به نظر می رسد که الماس سایز بزرگ تری دارد.
تقارن در این شکل اهمیت بسیاری دارد تا حدی که حتی یک تفاوت کوچک می تواند ظاهری نا هماهنگ به آن بدهد.
این نام متعلق به Marquise de Pompadour است که معشوقه لویی شانزدهم بود. Marquise یک شکل بلند و باریک است و اینگونه به نظر می رسد که الماس سایز بزرگ تری دارد.
تقارن در این شکل اهمیت بسیاری دارد تا حدی که حتی یک تفاوت کوچک می تواند ظاهری نا هماهنگ به آن بدهد.
Pear Shape (شکل اشکی):
آثار اولیه حضور این شکل برش را در سال 1400 میلادی می توان یافت که در سال 1700 میلادی سبک برلیان بر روی آن اعمال شد. شکل Pear دارای دو گوشه منحنی و یک گوشه تیز است که به آن ظاهری جذاب می دهد.
اگر از انگشتری که شکل برش سنگ آن Pear است استفاده می کنید دقت داشته باشید که نوک تیز آن باید به سمت نوک انگشت ها باشد تا ظاهری کشیده به دست بدهد. درست همانند برش Marquise رعایت تقارن در این برش اهمیت زیادی دارد.
اگر از انگشتری که شکل برش سنگ آن Pear است استفاده می کنید دقت داشته باشید که نوک تیز آن باید به سمت نوک انگشت ها باشد تا ظاهری کشیده به دست بدهد. درست همانند برش Marquise رعایت تقارن در این برش اهمیت زیادی دارد.
Octagonal Shape (شکل های مستطیلی)
Emerald cut
(برش برلیان): جهت افزایش کیفیت رنگ و شفافیت در زمرد ها به وجود آمد. این برش دارای Table بزرگ مستطیلی روی تاج و حالت پله ای روی خیمه است. گوشه های خارجی مستطیل در این برش مقداری صاف می شوند تا از شکستن سنگ جلوگیری شده و محلی امن برای قرار گیری چنگ ها ایجاد شود.
این برش باید بر روی سنگ هایی با کیفیت بالا انجام شود زیرا قابلیت نشان دادن ناخالصی ها در این نوع برش بسیار زیاد است.
این برش باید بر روی سنگ هایی با کیفیت بالا انجام شود زیرا قابلیت نشان دادن ناخالصی ها در این نوع برش بسیار زیاد است.
Baguette Cut:
یک واژه فرانسوی و به معنای میله باریک است.
این برش در طول سال های دهه 90 محبوب شد، درست زمانی که جنبش آرت دکو در معماری و هنر مطرح شد که بر مبنای تقارن هندسی بنا شده بود.
این برش معمولاً بر روی سنگ هایی با قطر کمتر زده می شود.
این برش در طول سال های دهه 90 محبوب شد، درست زمانی که جنبش آرت دکو در معماری و هنر مطرح شد که بر مبنای تقارن هندسی بنا شده بود.
این برش معمولاً بر روی سنگ هایی با قطر کمتر زده می شود.
Square Shape (شکل های مربعی)
Princess Cut:
این برش در سال 1980 به وجود آمد و برای حلقه های نامزدی بسیار محبوب است. سنگ هایی که به این روش برش می خورند حتما باید بر روی چنگ سوار شوند تا چنگ ها بتوانند از گوشه های تیز آنها مراقبت کنند زیرا این قسمت ها مستعد ترین مناطق برای لب پریدگی هستند.
Cushion Cut (کوسن):
این برش تقریباً در اواسط دهه 1700 میلادی به وجود آمد و علت اصلی ایجاد آن، بالا بردن وزن سنگ است.
این شکل از برش برلیان ترکیبی از یک شکل مربع با گوشه های گرد است. معامله کنندگان عتیقه معمولاً به دنبال نمونه های قدیمی الماس هایی با این برش هستند، زیرا الگوی نوری آنها دلپذیر تر و مشخص تر از نوع مدرن است.
این شکل از برش برلیان ترکیبی از یک شکل مربع با گوشه های گرد است. معامله کنندگان عتیقه معمولاً به دنبال نمونه های قدیمی الماس هایی با این برش هستند، زیرا الگوی نوری آنها دلپذیر تر و مشخص تر از نوع مدرن است.
Asscher Cut:
در سال 1902 به نام مخترع این برش Joseph Asscher نام گزاری شد. این برش بسیار شبیه برش Emerald است با این تفاوت که صفحات آن بزرگ تر است و شکل مربعی دارد. برش Asscherدر حدود سال 2002 بعد از اینکه اصلاحاتی روی آن صورت گرفت دوباره به محبوبیت رسید.
Heart Shape(شکل قلبی):
الماس می تواند سمبل زیبایی برای عشق باشد. تنها یک برش دهنده ماهر می تواند با مراقبت بسیار زیاد و حفظ تقارن این برش را ایجاد کند. این برش برای گردن بند بسیار مناسب است و در روزهای ولنتاین فروش زیادی دارد.
برگرفته از سایت GIA.edu